That’s Interesting! Why? Reflections from a Social Worker


Aanleiding

Op mijn eerste werkdag in Apeldoorn maakte ik kennis met Sarah, Yani en Thijs. Drie mensen van InWithForward / Kennisland die in opdracht van Federatie Opvang etnografisch onderzoek gaan doen in Moviera.

InWithForward / Kennisland gaat onderzoeken hoe vrouwen die bij ons verblijven kunnen participeren in de maatschappij. Kan dit al vanuit de opvang? En wat is daar dan, vanuit het oogpunt van vrouwen, voor nodig? Wat helpt/ wat werkt?

Welke doelen hebben vrouwen op het moment dat zij naar Moviera komen? En welke wanneer zij in Moviera zijn? (Zijn er doelen bij die gaan over participatie?) En, hoe gaan zij deze doelen verwezenlijken? Hoe succesvol zijn zij? Wat helpt hen? Kunnen wij nieuwe ideeën ontwikkelingen die hen verder helpen?

InWithForward / Kennisland heeft meer informatie boven tafel gekregen dan bij hun oorspronkelijke opdracht hoorde. Dat is een mooie toegift, een extra cadeau als het ware!

Mijn rol is die van 1e aanspreekpunt en Sarah, Yani en Thijs helpen aan contacten voor hun onderzoek. Zij starten bij de vrouwen die in de opvang verblijven en vervolgens gaan zij in contact met alle partijen en instanties waar vrouwen mee te maken hebben.

Drie energieke, positieve mensen die voortvarend te werk gaan en iedereen uitnodigen met hen mee te doen en te leren van hun bevindingen.

Verrassende start

Geen probleemdefinities, hypotheses en enquêtes, het beeld dat ik bij onderzoek had, maar een uitnodiging voor een gezamenlijke activiteit. Eerst iets samen doen. Eerst contact maken, van mens tot mens.

Daarna de vraag om bijvoorbeeld samen een maaltijd te nuttigen (een andere activiteit kon ook), in ruil voor het verhaal van vrouwen hoe zij hun situatie en hun verblijf in Moviera ervaren.

Ik heb geen idee wat het allemaal op zal leveren. Maar de wijze van kijken en nieuwsgierige vragen van InWithForward / Kennisland bevallen me.

Het onderzoek

Veel vrouwen kiezen voor een gezamenlijke maaltijd die vervolgens door Kennisland wordt geregeld. (Mc Donalds scoort erg hoog =)

Het contact tussen onderzoekers en de vrouwen is hartelijk, spontaan en gebaseerd op interesse. De onderzoekers zijn mensen die werkelijk geïnteresseerd zijn in het verhaal van de vrouwen. Vrouwen willen graag hun verhaal vertellen, omdat zij het contact als prettig ervaren en graag over zichzelf willen vertellen.

De onderzoekers hebben een foto van hun familie bij zich: “Kijk, dit is mijn familie, mijn vader en mijn moeder. Ik ben enig kind en geboren in Texas”. En dit is de opstap van de onderzoekers om te vragen naar de familie van de vrouwen.

Ik ben verbaasd. Iets over jezelf vertellen? Het gaat toch om de vrouwen?

Het treft mij deze start van het contact. Ik zie vrouwen die niet in de rol van hulpvrager of ´het onderzoeksobject´ zitten, maar in de rol van vrouw. De context die wij neerzetten: Jij bent de cliënt die hulp nodig heeft en ik ben diegene die jou gaat helpen (lees: ben de deskundige); die context doet iets met vrouwen, het maakt hen kleiner.

En: ik zie dat Sarah en Yani iets over zichzelf vertellen, zonder aan ‘zelfonthulling’ te doen. Zij stellen wel degelijk de vrouwen centraal en blijven professioneel.

Schaduwen

InWithForward / Kennisland wil graag ook vanuit het oogpunt van de werkers kijken. Zo ook lopen zij o.a. een dag met mij mee om inzicht te krijgen wat het werk inhoudt. Sarah is een dag mijn schaduw. Een schaduw die geïnteresseerd is en nieuwsgierig vraagt: Why? Is it helpful? For what? For whom?

De vragen zijn interessant en activeren.

Ik zou iedereen zo’n schaduw gunnen! InWithForward / Kennisland keek niet alleen door de ogen van mij naar het werk, maar het werkte ook vice versa: Ik keek ook door de ogen van een buitenstaander naar mijn werk. Hoe zinvol is dàt?!

Resultaten

InWithForward / Kennisland is aan het einde gekomen van haar onderzoek en zal deze binnenkort presenteren. Sommige resultaten zijn opzienbarend, sommige teleurstellend, sommige verdrietig, sommige verbazen en sommige resultaten bevestigen.

Het lezen van de resultaten zal iedereen doen vanuit haar/zijn perspectief:

Welke bril heb jij op bij het lezen ervan?

Is het belangrijk dat de methodiek terug te lezen is in de resultaten?

Is het belangrijk dat de vrouwen tevreden zijn over de hulpverlening?

Is het belangrijk dat je leest dat er grond en reden is om discussies aan te gaan over…?

Is het belangrijk dat …..?

Of

Is het behouden van je werk op dit moment misschien wel veel belangrijker dan de verdere ontwikkeling ervan?

Hoe dan ook, één ding is zeker: iedereen zal met een andere bril-op kijken naar de resultaten van het onderzoek van InWithForward/Kennisland.

Wat mij betreft is dit onderzoek een goede aanleiding en reden om in de organisatie door te praten over wat de resultaten kunnen betekenen voor het werk van alle dag.

Moviera is volop in ontwikkeling en het onderzoek en de resultaten kunnen daar een goede bijdrage aan leveren. Ik hoop dat dit zo gezien wordt.

Verder hoop ik dat iedereen aangestoken is door de vragen:

Why? Waarom doe ik wat ik doe?

Is it helpful? Helpt mijn actie om ….?

How? Hoe helpt het? Op welke manier helpt het?

For whom? Voor wie is het helpend? Voor de vrouwen? Mijzelf? Mijn collega’s?

Mijn medewerkers? De organisatie? De ketenpartners? De subsidiegever?